Historia rasy. Historia powstania yorkshire terriera wiąże się z północnymi rejonami Anglii, hrabstwami Yorkshire, Manchester i Leeds. W okresie rewolucji przemysłowej datującej się na lata 1860-1870 szkoccy tkacze w poszukiwaniu „chleba" zostali zmuszeni do porzucenia swoich rodzinnych stron i osiedlenia się w Anglii. Ich rodzinom towarzyszyły małe psy, w większości Scottish, Paisley i Clydesdale terriery. Prawdopodobnie rasy te przyczyniły się do powstania Yorkshire terriera. Tkacze używali ich do tępienia szkodników w przędzy i wyrobach włókienniczych. Później, w tym samym celu były używane również w młynach i kopalniach. Dziś trudno dociec, które rasy rzeczywiście zapoczątkowały powstanie yorka. W XIX w. w Anglii bardzo popularną rozrywką były zawody w dławieniu szczurów przez terriery. Przypuszczalnie hodowcy z hrabstwa Yorkshire, zwracając uwagę na odwagę i zaciętość w tępieniu gryzoni, łączyli zwycięskie psy w pary, krzyżując w ten sposób szkockie teriery, Black and tan Terriery z długowłosym, błękitnoszarym Waterside terrierem, dodając przy tym trochę krwi maltańczyka i skye terriera.  W 1865 r. urodził się pies, który uznawany jest za protoplastę yorków. Był to Huddersfield Ben. Jego właścicielem był M. A. Foster, który zdobył sławę, rozpowszechniając tę rasę w Anglii. Równolegle z sukcesami wystawowymi odnosił doskonałe wyniki w konkursach dławienia szczurów.  Stopniowo coraz popularniejsze stawały się egzemplarze o mniejszych rozmiarach i obfitszym, dłuższym owłosieniu. Hodowcy, chcąc zadowolić właścicieli kopalń oraz inne majętne osobistości, starali się uzyskiwać każdorazowo mniejsze pieski. W 1930 r. yorkshire terrier ważył około 13,5 kg, natomiast obecnie zaledwie 1,3-3,5 kg.  fragment książki Marzeny Kaca-Bibrich pt."YORKSHIRE TERRIER " i Małgorzaty Luli.