Żywienie szczeniąt.

W pierwszych 4 tygodniach życia szczeniąt podstawowym pokarmem jest dla nich mleko matki, które zapewnia odpowiednią ilość białka i wszystkich składników odżywczych. Mleko matki zawiera również przeciwciała, dzięki którym szczeniaki nabywają odporności chroniącej je przed chorobami aż do zakończenia okresu karmienia (czyli optymalnie do 12 tygodnia życia). W ciągu pierwszych tygodni nie należy podawać szczeniętom żadnych stałych pokarmów, gdyż ich układ pokarmowy nie jest jeszcze przystosowany do tego rodzaju pożywienia.

Od 4 tygodnia życia, gdy maluchom rosną już zęby można zacząć włączanie stałych pokarmów do diety. Oczywiście szczenięta nadal jeszcze powinny ssać matkę, jednak powoli mogą próbować jeść karmę dla szczeniąt. Najlepiej, gdy jest to głównie karma mokra lub namoczona w wodzie karma sucha. Pożywienie takie musi być wysokiej jakości i zawierać dużą ilość pełnowartościowego białka. Ilość kalorii w pożywieniu również musi być wysoka i powinna wynosić nie mniej niż 450 kcal/100g pokarmu.

Po ukończeniu 6 tygodnia życia psiak stały pokarm może stać się już podstawą diety. Szczeniaka najlepiej karmić specjalną karmą dla szczeniąt, która jest już odpowiednio zbilansowana i spełnia wszelkie potrzeby żywieniowe naszego pupila. Należy pamiętać, aby dobrać zwierzęciu karmę odpowiednią dla jego rasy i wielkości. Posiłki należy podawać ok. 3-4 razy w ciągu dnia.

Do 6 miesiąca życia szczeniak nadal intensywnie rośnie, więc w dalszym ciągu podajemy mu karmę dla szczeniąt. Po ukończeniu 6 miesiąca życia zmniejszamy ilość posiłków w ciągu dnia do dwóch. Pamiętajmy, że dla szczeniąt w okresie wzrostu ważne jest dostarczanie odpowiedniej ilości fosforu i wapnia. W gotowych karmach składniki te znajdują się zazwyczaj w odpowiednich proporcjach, które trudno jest zachować w jedzeniu domowym. Warto więc zdecydować się na karmienie gotową karmą. Karmienie psa wyłącznie mięsem może zachwiać równowagę fosforowo-wapniową w organizmie, co może niekorzystnie wpłynąć na rozwój kości i przemianę materii.

Lepiej unikać jednoczesnego podawania mięsa oraz gotowej zbilansowanej karmy. Nie należy także podawać szczeniętom mleka krowiego, gdyż większość piesków słabo toleruje laktozę w nim zawartą, co bywa przyczyną biegunek, które mogą zagrażać zdrowiu, a nawet życiu szczenięcia. Zamiast mleka można czasami podać maluchowi odrobinę jogurtu lub kefiru. Jednak do picia powinno się przede wszystkim podawać świeżą czystą wodę.

Chcąc dobrze karmić nasze szczenię powinniśmy przy układaniu menu wziąć pod uwagę następujące czynniki: wielkość zwierzęcia, jego rasę, szybkość wzrostu oraz ilość i rodzaj jego aktywności fizycznej. Należy wiedzieć, że pieski ras małych kończą proces wzrostu ok. 9-12 miesiąca, natomiast psy ras dużych rosną do 12, a nawet 24 miesiąca, zatem karmienie psa karmą dla psów dorosłych rozpoczynamy w różnym, w zależności od rasy wieku, jednak zawsze dopiero po zakończeniu okresu wzrostu. Zawsze też dostosowujmy dzienną ilość pożywienia do indywidualnych potrzeb naszego psa, aby uniknąć późniejszych problemów zdrowotnych.

Żywienie  dorosłego yorka.

York nie ma wydelikaconego smaku tak jak człowiek, który domaga się urozmaiconego jedzenia i dodawania przypraw do potraw. York, podobnie jak koń, może otrzymywać co dzień ten sam pokarm. Owszem lubi przysmaki, ale nie musi ich koniecznie dostawać. Na przykład chętnie zjada osłodzony rosół,   szkodliwe   są  natomiast   dla   psa wszelkie ostre przyprawy, nadmiar soli, cukru, słodycze i czekolada. Żywione tymi   przysmakami   yorki  często   chorują.

Wszystkie młode psy szybko rosną dlatego ich zapotrzebowanie na energię jest większe niż u psów dorosłych ( nawet trzykrotnie). Źródłem dostarczanej w pokarmie energii są: białka, tłuszcze i węglowodany; dodatkowo w pokarmie znajdują się potrzebne do życia minerały i witaminy.

Pamiętajmy że york tak jak i inne psy jest mięsożerny i to mięso powinno być podstawą ich diety. W okresie wzrostu i fizycznego rozwoju psa dieta powinno kształtować się następująco:2/3 – składniki białkowe, 5-10% tłuszcze i około 1/3 części – węglowodany.

Zapotrzebowanie psa na białko pokrywane jest przez mięso. Yorkom można podawać wiele rodzaju mięsa (wołowe, drobiowe, cielęcinę, jagnięcine) oraz filetowane ryby. Źródłem białka są także: ser żółty, ser biały, gotowane jajka. Mięso powinno być drobno posiekane i wymieszane z np.: ryżem, tak aby pies nie mógł sobie wybierać co lepszych kawałków.

Nie należy jednak często żywić psa podrobami ponieważ niektóre z nich podawane w nadmiernych ilościach mogą źle wpływać na zdrowie naszego psa np.: wątroba i nerki są często koncentracją szkodliwych metali ciężkich, tkanka płucna natomiast ma niską wartość odżywczą.

Tłuszcze są głównym dostarczycielem energii i są najczęściej podawane psom wraz z pokarmem ( tłuszcze nasycone) i pochodzą z tkanek zwierzęcych. Tłuszcze nienasycone również potrzebne do prawidłowego wzrostu pochodzą z olei roślinnych. Zbyt bogata w tłuszcz dieta może powodowac tycie psa oraz prowadzić do biegunek, zbyt mała natomiast może powodować schorzenia skóry i mieć wpływ na sierść.

W przypadku lekkich zaburzeń pokarmowych można próbować samemu rozwiązać ten problem. W przypadku zatwardzenia zwiększamy ilośc tłuszczu w diecie, natomiast w przypadku stolca luźnego można podawać kostki i chrząstki cielęce.

Źródłem węglowodanów są: ryż, kasze, makaron. Pokarmy te powinny być dobrze ugotowane (nawet rozgotowane) o konsystencji papki. Kasze i makaron powinny być dobrze rozdrobnione.

Dodatkiem do pokarmu powinny być różnego rodzaju witaminy i składniki mineralne. Można je podawać w postaci różnego rodzaju warzyw i owoców. Oprócz warzyw wzdymających takich jak kapusta, groch czy fasola można podawać szczenięciu wszystkie warzywa które lubi np.: marchewkę, pietruszkę, seler. Powinny być one drobno posiekane lub starte. Niektóre z nich, jak marchewkę możemy podawać tez na surowo, zachowują one wtedy swoje wszystkie walory, a więc witaminy w nich zawarte. Podawaniu pieskowi owoców a szczególnie jabłek poprawia trawienie.

W przypadku braku wapnia (gryzienie ścian) możemy je uzupełnić podawając  go w postaci syropu (preparaty dla dzieci) lub podając szczeniaczkowi drobno posiekane chrząstki lub wywar z chrząstek i kostek cielęcych

Gotowa karma czy gotowana?

W tym przypadku nie znajdziemy jednoznacznej odpowiedzi, ilu hodowców tyle będzie opinii na ten temat. Niektórzy twierdzą że najlepsza jest gotowa karma, gdyż przygotowana przez wysokiej rangi specjalistów zawiera odpowiednie składniki w odpowiednich proporcjach, pies nie brudzi pyszczka a karma nie psuje się. Inni twierdzą natomiast iż pies najlepiej rozwija się na własnoręcznie przygotowanym pożywieniu naturalnym, bez dodatków jakichkolwiek konserwantów i związków występujących w karmie gotowej.

Ja jestem zdania że obie opinie mają w sobie trochę prawdy. Podstawą diety moich piesków jest sucha karma, natomiast raz lub dwa razy w tygodniu sam gotuje im posiłki.

Jeżeli zdecydujemy się na karmę to powinna być to karma tylko najwyższej jakości. W żadnym wypadku nie powinny to być karmy typu Chappi lub Pedigree.

Częstotliwość karmienia.

W pierwszym okresie swego życia szczeniaczki żywią się mlekiem matki. W wieku około 6 tygodni są na tyle samodzielne że mogą samodzielnie spożywać pokarm, oczywiście nasz szczeniaczek jeszcze długo będzie gonił matkę aby possać mleko ale należy przyzwyczajać go do innego pokarmu.

W pierwszym okresie do około 4 misiąca życia karmimy szczeniaczka 5 razy dziennie. Następnie do wieku 6 miesięcy – 3 razy dziennie, od szóstego miesiąca piesek powinien być karmiony dwa razy dziennie.

Piesek powinien być karmiony zawsze o tej samej porze dnia, nie zjedzone przez pieska jedzenie powinno zostać odstawione. Nie zostawiamy pieskowi pełnej miski w ciągu dnia.

Piesek powinien mieć natomiast zawsze dostęp do świeżej wody, szczególnie w przypadku gdy karmiony jest suchą karmą. W przypadku braku dostępu do wody uszkodzeniu ulec mogą nerki zwierzęcia.

Co jest zabronione.

- Nie podajemy pieskowi mleka, gdyż fermentuje ono w jelitach i prowadzić może do biegunek.

- Kości drobiowych, gdyż pękają one wzdłuż osi długiej i mogą powodować przebicie jelit swymi ostrymi końcami

- Słodyczy

- Resztek ze stołu, gdyż najczęściej wędliny i mięsa zawierają dużo przypraw i środków konserwujących co prowadzić może prowadzić do problemów z układem pokarmowym

- Surowego mięsa gdyż w niektórych przypadkach mogą zarazić się niebezpiecznymi wirusami powodującymi np.: wściekliznę rzekomą która prowadzić może do śmierci zwierzęcia (szczególnie w przypadku wieprzowiny). Nie zalecam podawania wieprzowiny nawet gotowanej.

- cebuli, pora - prowadzi do spadku erytrocytów (czerwonych ciałek krwi) i powoduje anemię

- ziemniaków - są źródłem skrobi, ale niestety psy źle ją trawią

- białka z jajka, (surowego czy gotowanego) - gdyż zawierają one awidyne, która zabija witaminę B i utrudnia trawienie

- fasola - może powodować wzdęcia

- nie powinniśmy podawać tez winogron- skórka tych owoców może przykleić mu się do żołądka, co będzie męczyć zwierzę. Winogrona są szkodliwe dla zwierząt także z innego względu – powodują wymioty lub biegunkę, odwodnienie, częstomocz a nawet niewydolność nerek.

- groźne dla psów są orzechy makadamii, są niebezpieczne nawet w małych ilościach.

- wśród owoców niebezpiecznych dla psów są także rodzynki oraz owoce cytrusowe. Cytrusy zawierają duże ilości olejków eterycznych mogących wywoływać wymioty.

- rodzynki, mogą spowodować u psa śmiertelne uszkodzenie nerek. Dawki śmiertelne to, 6 rodzynek/1 kg masy ciała psa. Objawy pojawiają się średnio po 12 godzinach. są to:
-wymioty
-biegunka
-otępienie
-odwodnienie
-częstomocz
Jeśli dojdzie do uszkodzenia nerek to pies ma marne szanse na przeżycie.

Nadwaga u yorka.

Jeżeli mający apetyt i ogólnie zdrowy yorkshire terrier, jest coraz grubszy oznacza to, że przydarzyło mu się więcej ruchu. Po prostu ma nadwagę. Otłuszczenie poznaje się po równomiernym zaokrągleniu całego ciała zwierzęcia. Wzięta w palce fałda wyraźnie zawiera tkankę tłuszczową. Głaszcząc płaską dłonią bok psa powinno się wyczuć żebra, w przeciwnym razie zwierzę jest za grube.

Głównym powodem takiego stanu jest dysproporcja pomiędzy ilością pożywienia a ilością ruchu. Kolejna przyczyna tkwi w psychice psa. Człowiek, gdy jest głodny, je szybko i przestaje jeść, gdy nasyci głód. Yorkshire terrier zachowuje się inaczej. Jako zwierzę stadne pies zawsze musi odstąpić swoje pożywienie osobnikowi wyższemu rangą. Można to zobaczyć, obserwując kilka psów żyjących w jednym stadzie. Zwierzę niższe rangą odejdzie od obgryzanej kości, gdy w pobliżu pojawi się wyższy o kilka stopni towarzysz ze stada. Nawiasem mówiąc, jeżeli Twój yorkshire terrier warczy na Ciebie spod stołu, zmagając się ze wspaniałym gnatem, oznacza to jedno: pies albo ma, albo próbuje wywalczyć wyższą pozycję społeczną. Brak reakcji z Twojej strony upewni go, że jest ważniejszy, i że kość słusznie mu się należy.

W domu Ty jesteś, a przynajmniej powinieneś być, wyższy rangą. Yorkshire terrier powinien być uplasowany najniżej. Co więc z tego wynika? Pies stara się jak najszybciej pochłonąć zawartość miski, zanim Ty podejdziesz blisko niego, by odebrać mu tak wspaniale smakującą kaszę z mięsem.

Gwałtowne pochłanianie pokarmu nie oznacza więc, że yorkshire terrier jest tak strasznie głodny. On po prostu ma taki sposób jedzenia. Nie czuj się zobowiązany do powtórnego napełnienia tak szybko opróżnionej miski. Ilość podawanego psu pokarmu powinna być stała i ściśle określona.

Nie podawaj psu także nic pomiędzy posiłkami i staraj się przestrzegać regularności karmienia. Pamiętaj, że otłuszczenie dramatycznie skraca życie psa. Leczenie otłuszczenia jest z pozoru bardzo łatwe — mniej jedzenia, więcej ruchu. W praktyce okazuje się czasem szalenie trudne do przeprowadzenia. Porozmawiaj z całą rodziną. Ustalcie, kto karmi psa. Niech to będzie tylko jedna osoba.

Odchudzany yorkshire terrier powinien dostawać mniej więcej połowę normalnej racji żywieniowej. Jeżeli możesz, spróbuj psa ważyć co tydzień. Początkowo nic się nie będzie zmieniać, gdyż tłuszcz będzie uzupełniany wodą, potem jednak yorkshire terrier powinien tracić mniej więcej kilogram na tydzień.

Ruch jest konieczny, ale w żadnym wypadku nie zastąpi diety. Po prostu ani Ty, ani yorkshire terrier nie będziecie w stanie tyle czasu poświęcić na marszobiegi!